مست کن مرا
با ساغرِ پر ز شوکران چشمانت
لَخت کن بدنم را
فروریزان اساسِ دلم را
با سیل نگاههای آتشبارت
تاریکی دنیای شهوت بارم را به شبق زلالِ زلفت سپردم
شکایتی نیست گرجوابی نیست
هدف، گر نابودیست،زمان را چه سود مغتنم شمردن
وسیله اینجاست